Wanneer een Ziel
eraan toe is het Hart ertoe te bewegen zich te openen, zullen de ervaringen
voor deze opening binnen rollen. Het is en blijft echter een keuze of men de
boodschap die de ervaring aanreikt tot zich neemt oftewel herkent, of niet.
Maar als de Ziel het besluit heeft genomen zal het kloppen op de deur van het
Hart blijven aanhouden. Net zo lang tot het Hart, uit pure nieuwsgierigheid op
een kiertje gaat staan en er naar binnen gegluurd kan worden. Alleen blijft het
een keuze. Maar alles wat men tot nog toe op het pad van het leven heeft
gemeesterd, kan niet weer ont-meesterd worden, met andere woorden, er is geen
weg terug. Herinneringen blijven nadat ze her-innert zijn.
Dus de Ziel blijft kloppen tot de
deur verder geopent word. En een prachtig helder wit Licht word zichtbaar,
vermengd met herkenning en Onvoorwaardelijke Liefde. En naarmate men zich meer
gaat thuis voelen in de her-kenning, zal men het nodig hebben er meer van tot
zich te nemen. Men krijgt hemelse honger en heeft steeds meer behoefte aan meer.
Ook brengt dit onzekerheid, vrees,
weerstand en allerlei andere emoties met zich mee, een soort van teveel eten
van iets, dus indigestie. Pas op de plaats en verstilling is dan de beste
optie. Er zijn zoveel fases in dit hele proces en weet je, omdat jou pad uniek
is, ga jij de hordes nemen vanuit jou kunnen en kun jij bepalen wanneer je wel
en wanneer je niet iets tot je neemt. En je hebt in je Hart, als je daar bent,
alle hulp vanuit het Licht en er word onvoorwaardelijk van je gehouden. Is dat niet
mooi? En na een bezoek aan je Hart, zal je de wereld anders gaan ervaren en je
zult weten, dat alles goed is zoals het is.
De wereld verandert niet maar jou
visie op de wereld verandert. En alles wat er in je buiten leven gebeurt, gaat
veel soepeler, want je vertrouwen groeit. Van elk bezoek aan je Hart neem je
eenstukje eeuwigheid mee en dat is het mooiste dat jij jezelf kunt geven, ik
wens het je toe en nodig je uit,
In Liefde, Martha
